در اواخر دهه 1960 میلادی، Heukelom سیستمی را ارائه کرد که در آن اطلاعات نفوذپذیری، نقطه نرمی، نقطه شکست فراس و ویسکوزیته را میتوان بهصورت تابعی از دما بر روی نمودار به دست آورد. این سیستم اکنون بنام نمودار دادههای آزمون (BTDC) شناخته میشود.
نمودار از یک محور افقی درجه حرارت و دو محور عمودی نفوذپذیری / ویسکوزیته تشکیلشده است. مقیاس دما بهصورت خطی و مقیاس نفوذپذیری بهصورت لگاریتمی میباشد. مقیاس ویسکوزیته بهگونهای تعبیهشده که قیرهای گرید نفوذی با حساسیت دمایی نرمال با شاخصهای نفوذپذیری رابطه مستقیم داشته باشند. یک نمودار دادههای آزمون در شکل شماره 6-10 نشان دادهشده است.
نمودار داده های آزمون قیرBTDC نشان میدهد که چگونه ویسکوزیته قیر به درجه حرارت بستگی دارد. در BTDC زمان بارگذاری در نظر گرفته نمیشود. ازآنجاکه نتایج آزمون در این نمودار رابطه خطی دارند، پیشبینی مشخصات دما / ویسکوزیته قیر نفوذی در یک محدوده گسترده دمایی تنها با استفاده از نقطه نرمی و نفوذپذیری امکانپذیر است.
شناخت ویسکوزیته قیر در طول فرآیند متراکم سازی آسفالت اهمیت زیادی دارد. این موضوع در شکل شماره 6-11 برای یک آسفالت متراکم تولیدشده از قیر با نفوذپذیری 200 نشان دادهشده است. اگر ویسکوزیته قیر در طول عملیات تولید بسیار بالا باشد، ممکن است سنگدانه ها بهخوبی توسط قیر پوش داده نشوند. درحالیکه اگر ویسکوزیته خیلی پایین باشد سنگدانه ها بهخوبی پوشش دادهشده ولی بهاحتمال فراوان قیر اطراف این سنگدانه ها در طول فرآیند ذخیرهسازی و یا انتقال چکه کرده و قیر موجود در آسفالت تخلیه میشود. برای پوشش مرغوب و رضایتبخش، مقدار ویسکوزیته باید در حدود Pa.s 0/2 باشد.
شکل 6-10 مقیاس BTDC تولیدشده از یک منبع قیرهای گرید نفوذی
در طول ذخیرهسازی اگر ویسکوزیته خیلی پایین باشد، مخلوط بیشازحد سیال بوده و درنتیجه باعث انتشار مواد در زیر غلتک میشود. ویسکوزیته بالا باعث کاهش چشمگیر کارایی مخلوط شده و تراکم مناسب به دست نمیآید. مشخصشده که ویسکوزیته مطلوب برای متراکم سازی بین Pa.s 2 تا Pa.s 20 است.
بنابراین، BTDC یک ابزار مفید برای تشخیص دمای مناسب بهمنظور دستیابی به ویسکوزیته مطلوب برای هر نوع قیر است. ویسکوزیته موردنیاز در طول فرآیند تولید آسفالت و لایهبرداری در شکل شماره 6-11 ارائهشده است.
شکل 6-11 BTDC ویسکوزیته قیر
برای مشاهده ادامه مطلب برروی لینک زیر کلیک کنید:
برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:
قیرهای گرید نفوذپذیری، گرید نفوذی سخت و گرید ویسکوزیته
قیرهای گریـد نفـوذی از طـریق آزمـونهای نفوذپذیـری (BSI, 2007a)، نقـطه نـرمی (BSI, 2007b) تقسیمبندی میشوند. نامگذاری آنها بر اساس درجه نفوذشان است. برای مثال قیر نفوذی 40/60 دارای محدوده نفوذپذیری از 40 تا 60 میباشد. واحد نفوذپذیری دسی میلیمتر است (0/1 میلیمتر). این واحدی است که در تست نفوذ اندازهگیری میشود. قابلیت نفوذ قیر یا همان آزمایش درجه نفوذ مرسومترین آزمایش برای اندازهگیری قوام قیر است. قابلیت نفوذ قیر را بر اساس مقدار نفوذ یک سوزن استاندارد در دمای 25 درجه سانتیگراد در داخل قیر تعریف میکنند. این سوزن تحت اثر نیرویی معادل 100 گرم است. مقدار نفوذ این سوزن استاندارد را بعد از پنج ثانیه اندازه میگیرند و آن را بهعنوان قابلیت نفوذ تعریف میکنند. قیرهای نرمتر قابلیت نفوذ بیشتر دارند.
در مورد آزمون نقطه نرمی در فصل 6 بهطور مفصل بحث خواهد شد. جداول A1، B1، A2 و B2 آزمون استاندارد EN 12591 جزئیاتی از پارامترهای عملکردی کلیدی را ارائه میکنند. این جزئیات بهطور خلاصه در جداول شماره 5-1 و 5-2 منتشرشده است.
علاوه بر قیرهای سخت با گرید نفوذی، قیرهای نرمتر هم توسط روش آزمون EN 12591 پوشش داده میشوند. ازآنجاکه آزمونهای نفوذپذیری و نقطه نرمی برای قیرهای نرم کاربری ندارند، اندازهگیری ویسکوزیته در دمای 135 درجه سانتیگراد بهعنوان ویژگی اصلی نمایشدهنده خصوصیات مورداستفاده قرار میگیرد. این گریدها نیز اغلب قیر گرید ویسکوزیته نامیده شده و خصوصیات آنها طبق روش آزمون اسـتاندارد EN 12591 در جـدول شـماره 5-3 خلاصهشده است.
قیرهای سخت نفوذی دارای ویسکوزیته بسیار پایین بوده و نمایانگر انتهای دیگر مقیاس ویسکوزیته هستند. اینها بهطورکلی تنها توسط محدوده نفوذپذیریشان مشخص و طبقهبندی میشوند. در سالهای اخیر، تمایل به استفاده از قیرهای سخت در آسفالت بیشتر شده است.
برای مشاهده ادامه مطلب برروی لینک زیر کلیک کنید:
برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: