خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن بوتا دی ان استایرن (SBS) اصلاح‌کننده قیر-بخش هفتم

Share

خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن بوتا دی ان استایرن (SBS) اصلاح‌کننده قیر-بخش هفتم

تغییرات در خواص رئولوژیکی پس از پیرشدگی آزمایشگاهی

1- پارامترهای ویسکوالاستیک پویا

طرح ایزوکرونال مدول پیچیده و زاویه فازی در 0/02 هرتز برای PMB-AS7 در شرایط پیر نشده، پیر شده RTFOT و PAV در شکل شماره 10 ارائه‌شده است. همراه با اصلاح SBS گروه‌های مختلف قیر پایه، تفاوت‌های متمایزی در ویژگی‌های رئولوژیکی دو گروه PMBS پس از پیرشدگی وجود دارد. اگرچه هر دو بایندر یک افزایش را در مدول پیچیده بین دمای 10 تا 55 درجه سانتی‌گراد، مانند آنچه برای قیر نفوذی مشاهده می‌شود از خود نشان دادند ولی رفتار این دو گروه PMB در درجه حرارت‌های بالاتر از 55 درجه سانتی‌گراد متفاوت است. برای PMB-AS7 به‌جای افزایش ما یک کاهش را در*پس از پیرشدگی مشاهده می‌کنیم که آن را می‌توان به تخریب کوپلیمر SBS بعد از پیرشدگی که منجر به نرم‌تر شدن PMB می‌شود نسبت داد. این پدیده برای PMB-BS7 آشکار نیست که در آن شبکه پلیمری بر رفتار رئولوژیکی PMB در همان درجه حرارت مشاهده‌شده برای PMB-AS7، تسلط ندارد.

تغییرات در زاویه فازی پس از پیرشدگی RTFOT و PAV مشابه قیر اصلاح‌نشده (کاهش در زاویه فازی) در دامنه حرارتی 10 تا 35 درجه سانتی‌گراد است. این دامنه حرارتی متناظر با شرایطی است که در آن قیر پایه غالب بوده و بنابراین این همبستگی و یکسانی با رفتار نشان داده‌شده برای قیر اصلاح‌نشده قابل پیش‌بینی بود. در دامنه حرارتی بزرگ‌تر از 40 درجه سانتی‌گراد که در آن شبکه پلیمر SBS غالب است، تغییرات پس از پیرشدگی RTFOT و PAV نسبت به آنچه در آزمایش با قیر اصلاح‌نشده به‌دست‌آمده بود، متفاوت است. بازهم رفتار رئولوژیکی گروه A PMBS از گروه B، به‌خصوص در دماهای بالاتر از 40 درجه سانتی‌گراد، متفاوت است. در این دمای سرویس بالا، یک افزایش در زاویه فازی پس از پیرشدگی RTFOT و PAV نشان‌دهنده پاسخ ویسکوز تر برای PMB-AS7 است. این افزایش در ویسکوزیته به نسبت پاسخ الاستیک پس از پیرشدگی (که در آن شبکه پلیمری تخریب‌شده است) برای PMB-BS7 آشکار نیست. اگرچه زاویه فازی به‌آرامی پس از RTFOT در دماهای بالاتر از 65 درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد.

خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن

شکل 10   طرح ایزوکرونال در 0/02 هرتز برای PMB-AS7 و PMB-BS7 پیر نشده و پیر شده به روش RTFOT و PAV

2- سیاه نمودار رئولوژیکی

تغییرات در ویژگی‌های رئولوژیکی PMB-AS7 و PMB-BS7 پس از پیرشدگی به‌صورت سیاه نمودار در شکل شماره 11 ارائه‌شده است. برای گروه A PMB، رفتار رئولوژیکی را می‌توان به دو ناحیه بالا و پایین مقدار مدول پیچیده104 Paتقسیم کرد. در مقادیر سختی بالا، متناظر با آزمون‌های دماپایین و فرکانس بالا، منحنی سیاه نمودار یک تغییر جهت به سمت زاویه فازی پایین را نشان می‌دهد و مشخص‌کننده سخت شدگی (پیرشدگی) PMB است. این پدیده شبیه به اثر سخت شدگی مشاهده‌شده برای قیر نفوذی است.

خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن

شکل 11   سیاه نمودار PMB-AS7 و PMB-BS7 پیر نشده و پیر شده به روش RTFOT و PAV

ناحیه دوم زیر مقدار مدول پیچیده104 Pa، یک تغییر جهت منحنی مخالف زاویه فازی بالاتر را نسبت به زاویه فازی پایین‌تر نشان داده که نشان‌دهنده تغییرات به سمت ویسکوزیته بیش‌تر پس از پیرشدگی است. این تغییر به سمت پاسخ ویسکوز تر پس از پیرشدگی را می‌توان به تخریب کوپلیمر SBS در طول پیرشدگی نسبت داد. اگر یک‌بار دیگر به تغییرات ویژگی‌های رئولوژیکی ارائه‌شده در شکل 11 توجه کنید، مشاهده می‌کنید که این تغییرات مانند آنچه برای گروه A PMB مشاهده‌شده، نیست. بااین‌حال، یک تغییر به سمت زاویه فازی بالاتر، مانند آنچه برای PMB-AS7 مشاهده‌شده در مقادیر*کم‌تر از 103 Pa وجود دارد.


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن بوتا دی ان استایرن (SBS) اصلاح‌کننده قیر-بخش هشتم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

خصوصیات رئولوژیکی پلیمر استایرن بوتا دی ان استایرن (SBS) اصلاح‌کننده قیر

مطالعه خواص رئولوژیکی قیر اصلاح‌شده با خرده تایر و ارتباط آن با حساسیت دمایی-بخش چهارم

Share

مطالعه خواص رئولوژیکی قیر اصلاح‌شده با خرده تایر و ارتباط آن با حساسیت دمایی-بخش چهارم

تجزیه‌وتحلیل نتایج و مباحث

 آنالیز نتایج مدول برشی پیچیده (*G) در دمای 76 درجه سانتی‌گراد

شکل شماره 2 و 3 نشان‌دهنده افزایش در مدول برشی پیچیده هم‌زمان با افزایش مقدار لاستیک در نمونه‌های قیری است. نتایج نشان داد که تفاوت چشمگیری در مدول برشی پیچیده در درجه حرارت‌های مختلف اختلاط وجود دارد. دمای اختلاط بالای بایندر قیر لاستیکی منجر به بروز نتایج بهتر مدول برشی پیچیده (*G) برای نمونه‌های حاوی 4 تا 20 درصد خرده لاستیک در حدود 4/5 الی 44 درصد در زمان 30 دقیقه از شروع اختلاط در دمای 180 درجه سانتی‌گراد می‌شود.

این افزایش احتمالاً به دلیل مقدار آسفالتن در قیر اصلی بوده که باعث افزایش جریان ویسکوز نمونه قیر اصلاح‌شده در طول فرآیند واکنش می‌شود. هم‌چنین مقدار خرده تایر تأثیر قوی بر روی مدول برشی پیچیده از طریق افزایش سختی بایندر قیری اصلاح‌شده با خرده تایر دارد. تفاوت‌ها در مدول برشی پیچیده به علت زمان‌های اختلاط متنوع، تغییرات چشمگیری را برای نمونه‌های قیر ساده و قیر لاستیکی در درجه حرارت 160 درجه سانتی‌گراد و 180 درجه سانتی‌گراد (همان‌طور که در اشکال شماره 4 و 5 ارائه‌شده) نشان نمی‌دهد. 

خرده تایر

شکل 2   نتایج مدول برشی پیچیده در مقابل دمای اختلاط در دقیقه 30 خرده تایر

شکل 3   نتایج مدول برشی پیچیده در مقابل دمای اختلاط در دقیقه 60

خرده تایر

شکل 4   نتایج مدول برشی پیچیده در مقابل زمان اختلاط در دمای 160 درجه سانتی‌گراد

خرده تایر

شکل 5   نتایج مدول برشی پیچیده در مقابل زمان اختلاط در دمای 180 درجه سانتی‌گراد

آنالیز نتایج زاویه فازی (δ) در دمای 76 درجه سانتی‌گراد

زاویه فازی بیانگر انتقال رفتار بایندر قیری از حالت ویسکوز به حالت‌جامد الاستیک است. مقدار بالای زاویه فازی با بایندری که ویسکوزی‌تر است مطابقت دارد. زاویه فازی یک انتقال بین تنش اعمالی و کرنش حاصله است. زاویه فازی می‌تواند برای فهم خواص ویسکوالاستیک مواد مورداستفاده قرار گیرد. در واکنش کاملاً الاستیک، زاویه فازی صفر خواهد بود، درحالی‌که واکنش کاملاً ویسکوز توسط زاویه فازی 90 درجه مشخص می‌شود. شکل شماره 6 رفتار انتقالی زاویه فازی را برای یک ماده ویسکوالاستیک نشان می‌دهد.

شکل شماره 7 و 8 تأثیر درجه حرارت اختلاط و مقدار خرده تایر را بروی زاویه فازی در دمای 76 درجه سانتی‌گراد نشان می‌دهد. درجه حرارت اختلاط، خواص بایندر لاستیکی را به لحاظ زاویه فازی تحت تأثیر قرار می‌دهد. هم‌چنین افزایش در مقدار خرده تایر نیز منجر به کاهش زاویه فازی بایندر لاستیکی می‌شود.

شکل شماره 9 و 10 نشان‌دهنده تأثیر زمان اختلاط بر روی زاویه فازی در دمای 76 درجه سانتی‌گراد است. واضح است که زمان اختلاط تأثیری بر خواص بایندر لاستیکی به لحاظ زاویه فازی ندارد؛ بنابراین، کاهش اولیه در زاویه فازی را می‌توان به تأثیر مقدار خرده تایر نسبت داد. افزایش مقدار لاستیک منجر به افزایش واکنش کربن سیاه با لاستیک می‌شود. مشاهده‌شده که زمان اختلاط 30 دقیقه ممکن است برای تکمیل واکنش بین خرده تایر و بایندر قیری کافی نباشد.

خرده تایر

شکل 6   رفتار انتقالی زاویه فازی برای یک ماده ویسکوالاستیک

خرده تایر

شکل 7   زاویه فازی در مقابل درجه حرارت اختلاط در دقیقه 30

خرده تایر

شکل 8   زاویه فازی در مقابل درجه حرارت اختلاط در دقیقه 60

خرده تایر

شکل 9   زاویه فازی در مقابل زمان اختلاط در دمای 160 درجه سانتی‌گراد

خرده تایر

شکل 10   زاویه فازی در مقابل زمان اختلاط در دمای 180 درجه سانتی‌گراد


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

مطالعه خواص رئولوژیکی قیر اصلاح‌شده با خرده تایر و ارتباط آن با حساسیت دمایی-بخش پنجم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

مطالعه خواص رئولوژیکی قیر اصلاح‌شده با خرده تایر و ارتباط آن با حساسیت دمایی

ویژگی‌های قیر اصلاح‌شده توسط باکلیت-بخش چهارم

Share

ویژگی‌های قیر اصلاح‌شده توسط باکلیت-بخش چهارم

مدول برشی پیچیده (*G)

مدول برشی پیچیده با افزایش درجه حرارت بیش از محدوده‌ای که در شکل شماره 7 نشان داده‌شده، کاهش می‌یابد. در یک دمای مخصوص، مدول برشی پیچیده (*G) با افزایش مقدار باکلیت افزایش می‌یابد. بیش‌ترین میزان مدول برشی پیچیده در حضور 2 درصد باکلیت به دست می‌آید. پس‌ازآن، مقدار مدول برشی پیچیده کاهش می‌یابد. بالاتر بودن مقدار *G نشان‌دهنده سختی بالاتر است. این گویای آن است که آسفالت قیری در حضور باکلیت ممکن است سخت‌تر شود.

مدول برشی

شکل  7  تأثیر باکلیت بر روی مدول برشی پیچیده

زاویه فازی (δ)

شکل شماره 8 نشان می‌دهد که با افزایش درجه حرارت، زاویه فازی نیز تمایل به افزایش دارد. هم‌چنین مشاهده‌شده که با افزایش مقدار اصلاح‌کننده، به‌طورکلی زاویه فازی در محدوده دمایی کاهش می‌یابد. زاویه فازی متفاوت از کم‌ترین تا بیش‌ترین درجه حرارت نشان‌دهنده گذار از رفتار الاستیک به رفتار ویسکوز است. اثر ترکیبی زاویه فازی و مدول پیچیده ممکن است اثر واقعی را بر عملکرد آسفالت اعمال کند.

مدول برشی

شکل  8  تأثیر باکلیت بر روی زاویه فازی

مقاومت در برابر شیار شدگی (G*/Sinδ)

بخش الاستیک مدول برشی پیچیده برای غلبه بر معضلات شیار شدگی باید بزرگ باشد. کم‌ترین مقدار اجزاء الاستیک مدول برشی پیچیده برای وقوع شکست کوتاه‌مدت مشخص‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده در این پژوهش حد تعیین‌شده را بزرگ‌تر یا معادل Kpa)2/2) برآورد کرد. شکل شماره 9 نشان‌دهنده تفاوت پارامتر مقاومت در برابر شیار شدگی با افزایش مقدار باکلیت در درجه حرارت‌های مختلف است. پارامتر مقاومت در برابر شیار شدگی در ابتدا افزایش‌یافته و سپس کاهش می‌یابد. مقدار بهینه پارامتر مقاومت در برابر شیار شدگی در مقدار باکلیت به میزان 2 درصد به دست می‌آید. یک تغییر شدید در مقاومت در برابر شیار شدگی هنگام افزایش درجه حرارت از 46 درجه به 52 درجه سانتی‌گراد و پس‌ازآن کاهش آهسته با افزایش دما وجود دارد؛ بنابراین، قیر با بالاترین مقدار پارامتر مقاومت در برابر شیار شدگی در دمای 46 درجه سانتی‌گراد ممکن است نسبت به قیر با همان میزان باکلیت و دمای بیش‌تر، عملکرد بهتری داشته باشد.

مدول برشی

شکل  9  تأثیر باکلیت بر روی مقاومت در برابر شیار شدگی


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

ویژگی‌های قیر اصلاح‌شده توسط باکلیت-بخش پنجم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

ویژگی‌های قیر اصلاح‌شده توسط باکلیت

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر ۳۵/۵۰ و قیر اصلاح‌شده ۱۳/۴۰-بخش سوم

Share

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر ۳۵/۵۰ و قیر اصلاح‌شده ۱۳/۴۰-بخش سوم

نتایج و مباحث

 تست نفوذپذیری

به‌خوبی مشخص‌شده است که “سختی” قیر در فشارهای پایین می‌تواند با شاخص نفوذ و نقطه نرمی قیر که رفتار آن در نمو گراف Van der Poel خلاصه‌شده، در ارتباط باشد.

پس از کارهای Van der Poel، بسیاری از دانشمندان در جهت توصیف قیر به‌عنوان یک ماده با خاصیت ویسکوالاستیک خطی، با استفاده از مدل رئولوژیکی تلاش کردند. این مدل نیازمند منحنی اصلی ساخت برای مدول ترکیب دینامیک و زاویه فازی است. زاویه فازی عبارت است از اختلاف‌فاز بین تنش و کرنش در یک تغییر شکل نوسانی و معیاری از ویژگی‌های ویسکوالاستیک مواد است. اگر زاویه فازی معادل 90 درجه باشد، درنتیجه بایندر را می‌توان یک بایندر صرفاً ویسکوز در نظر گرفت و بالعکس زاویه فازی 0 درجه نشان‌دهنده یک جامد الاستیک ایدئال است.

توانایی بایندر قیری در ذخیره انرژی تغییر شکل در دمای بالا و از دست دادن انرژی تغییر شکل از تغییر جریان در دماهای پایین به ترتیب قابلیت ارتجاعی و انعطاف‌پذیری نامیده می‌شود. در ساخت این منحنی‌های رسمی، اصل انطباق دما زمان (TTSP) و یا روش کاهش متغیرها به کار گرفته‌شده است. TTSP توسط Lesueur این‌گونه توصیف‌شده که اثر افزایش زمان بارگذاری (یا کاهش فرکانس) بر روی خصوصیات مکانیکی یک ماده معادل افزایش درجه حرارت است. این نشان می‌دهد که تابع آرامش با یک تغییر درجه حرارت و یا رفتار مواد، فقط به سمت بالا و پایین منتقل می‌شود که به آن رئولوژیک حرارتی ساده می‌گویند.

به‌هرحال، این روش‌ها فقط برای فشارهای به‌طور نسبی کوچک (بالای 0/1) و تنش‌ها در رفتارها با محدوده ویسکوالاستیک خطی کاربرد دارد. درحالی‌که فیلم نازک بایندر قیری بین ذرات و دانه‌ها در معرض تنش‌ها و کرنش‌های بزرگ قرار دارند. هم چنین در آزمون مکانیکی دینامیک (آزمون‌های رئولوژیکی)، حساسیت دمایی بایندر ممکن است به‌وسیله اندازه‌گیری پارامترهای مختلف ویسکوز و الاستیک (مانند مدول ذخیره‌سازی و اتلاف) ویسکوزیته (دینامیک و ترکیب) در درجه حرارت‌ها و فرکانس‌های مختلف ارزیابی شود.

ما در پژوهش خود، از روش به‌خوبی شناخته‌شده تست نفوذپذیری (تست مکانیکی استاتیک) با اضافه کردن بارهای متغیر به‌منظور گسترش دامنه تنش و کرنش استفاده کردیم. این روش می‌تواند اطلاعات تکمیلی بهتری را نسبت به روش رئولوژیکی ارائه دهد.

در مطالعه اخیر، ما قیر را به‌عنوان یک ماده ویسکوالاستیک ناهمگون در نظر گرفتیم که در معرض بارهای مختلف (100، 150، 200، 250، 300 و 350 گرم) و درجه حرارت‌های مختلف (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی گراد) قرارگرفته است. تمرکز اصلی بر جستجوی قابلیت‌ها از طریق استفاده از آزمون نفوذپذیری، تعیین حساسیت دمایی A که به‌صورت تغییر در پارامتر ثبات به‌عنوان تابعی از درجه حرارت در مقابل تغییرات بار تعریف می‌شود، است. این روش به ما اجازه می‌دهد که ارزیابی مناسبی از حساسیت دمایی داشته باشیم، زیرا این روش رفتار مکانیکی استاتیک را برای تغییرات بارگذاری و درجه حرارت‌های مختلف (کم‌تر از درجه حرارت نقطه نرمی) به کار می‌گیرد.

شکل شماره 2 پاسخ نفوذ قیر دست‌نخورده 35/50 و قیر اصلاح‌شده 13/40 را در مقابل بار اعمالی و درجه حرارت برای مدت‌زمان نفوذ 5 ثانیه نشان می‌دهد. طرح Log به ما اجازه می‌دهد که توابع اتصالی مناسبی را برای نشان دادن پاسخ قیر به‌عنوان تابعی از درجه حرارت، به‌کارگیریم.

 فرمول 1       تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

که در آن P، عمق نفوذ همراه با بار اعمالی، A حساسیت دمایی و C یک مقدار ثابت است. در پژوهش ما، انتظار می‌رود که هر دو پارامتر اتصالی (A و C) وابسته به بار اعمالی باشند؛ بنابراین این دو را می‌توان به‌عنوان تابعی از بار اعمالی بیان کرد.

به نظر می‌رسد که پارامتر اتصالات به‌سادگی در ارتباط با بار اعمالی با استفاده از تابع خطی ساده باشد که این موضوع در شکل شماره 3 نشان داده‌شده است. این برای قیر 35/50 مؤثرتر است درحالی‌که برای قیر 13/40 به نظر نمی‌رسد که تقریب خطی در بارگذاری‌های کوچک همان‌طور که در شکل شماره 3 نشان داده‌شده مناسب باشد. حساسیت دمایی A با درجه حرارت رابطه معکوس داشته درحالی‌که C با افزایش درجه حرارت افزایش می‌یابد.

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیرشکل 2    نمودار نفوذپذیری در مقابل بار اعمالی و درجه حرارت برای مدت‌زمان نفوذ 5 ثانیه. (a) قیر دست‌نخورده 35/50 و (b) قیر اصلاح‌شده 13/40

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

شکل 3    پارامتر اتصالات که رابطه بین نفوذپذیری، درجه حرارت و بار اعمالی را برای مواد مطالعه شده توصیف می‌کند

بکار گیری پارامتر اتصالات برای هردو ماده موردمطالعه، تابع دقیق زیر را برای قیر 35/50 :

فرمول 2        تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

و تابع زیر را برای قیر اصلاح‌شده 13/40 ارائه می‌کند:

فرمول 3       تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

که در آن F بار اعمالی است.

کم‌ترین حساسیت دمایی A در بیش‌ترین وزن بار به همراه تغییرات اندک حساسیت دمایی به ترتیب برای قیر دست‌نخورده 35/50 و قیر اصلاح‌شده 13/40 از 0/0460 (برای 100 گرم) تا 0/0406 (برای 350 گرم) و از 0/0409(برای 100 گرم) تا 0/0332 (برای 350 گرم) بار اعمالی مشاهده‌شده است. هم‌چنین اشاره‌شده که حساسیت دمایی A برای قیر اصلاح‌شده 13/40 دربار 100 گرم، اغلب معادل مقدار A برای قیر دست‌نخورده  35/50 در 350 گرم بار اعمالی است. کاهش مقدار حساسیت دمایی در قیر اصلاح‌شده 13/40 در مقایسه با قیر دست‌نخورده 35/50 می‌تواند ناشی از اصلاحات پلیمری باشد. نتایج مشابهی نیز توسط Sengoz و همکاران ارائه‌شده است که کاهش در حساسیت دمایی را به مقاومت پلیمر اصلاح‌کننده مخلوط آسفالت EBA (اتیلن بوتیل اکریلات) در برابر ترک‌خوردگی در مقایسه با مخلوط SEBS (استایرن-اتیلن بوتیلن-استایرن) و EVA (اتیلن ونیل استات) با تغییرات حرارتی نسبت داده‌شده است. AL- Hadidy و Tan با استفاده از نشاسته (ST) و SBS (استایرن-بوتادین-استایرن) به‌عنوان افزودنی در (SMA) مخلوط آسفالت ماتریکس سنگی (5 درصد وزنی ST و SBS را با قیر 70/100 ترکیب کردند) و نشان دادند که حساسیت دمایی با افزودن ST و SBS به مخلوط آسفالت کاهش می‌یابد.

در اغلب تست‌های استاندارد در 100 گرم بارگذاری و مدت‌زمان 5 ثانیه، مقدار A بین 0/015 و 0/06 متغیر است که تنوع قابل‌توجهی در حساسیت دمایی قیر از منابع مختلف را نشان می‌دهد.

شاخص نفوذ Pi با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود:

 فرمول 4               تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

جدول شماره 3 خلاصه‌ای از شاخص نفوذ Pi را به‌عنوان تابعی از بار اعمالی برای قیر دست نخورده 35/50 و قیر اصلاح‌شده 13/40 ارائه می‌کند.

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر

جدول 3    شاخص نفوذ Pi به‌عنوان تابعی از بار اعمالی برای قیر 35/50 و قیر اصلاح‌شده 13/40

ما مشاهده کردیم که محدوده Pi برای قیر دست‌نخورده 35/50 و قیر اصلاح‌شده 13/40 به ترتیب بین (1/0- و 0/1-) و (1/0- و 1/3) است. برای قیر دست‌نخورده 35/50 بیش‌ترین مقدارشاخص نفوذ  (0/1-) مربوط به بیش‌ترین بار اعمالی (350 گرم) بود درحالی‌که کم‌ترین مقدارشاخص نفوذ  (0/907-)برای بار اعمالی 100 گرم به دست آمد. برای قیر اصلاح‌شده 13/40، بیش‌ترین مقدار شاخص نفوذ (1/272) مربوط به بیش‌ترین بار اعمالی (350 گرم) و کم‌ترین مقدار شاخص نفوذ (0/144-) برای کم‌ترین مقدار بار اعمالی (100 گرم) به دست آمد. به‌طورکلی، برای بار اعمالی به مقدار 100 گرم، Pi یک شاخص تبعیض‌آمیز برای طبقه‌بندی رفتار رئولوژیکی قیر است. به‌طور مثال، مقدار Pi قیر دمیده بزرگ‌تر از 1+ و مقدار Pi قیرStright-run،بین مثبت 1 و منفی 1است. فقط مواد بسیار حساس مانند قیر زغالی، Pi کم‌تر از 1- دارند. مقدار Pi بزرگ‌تر از 2+ نشان‌دهنده قیر ژله‌ای است درحالی‌که Pi کم‌تر از 0 معمولاً از نوع Sol است.

حدادی و همکاران شاخص نفوذ قیر اصلاح‌شده کو پلیمری را برای درجه حرارت‌های مختلف و بار اعمالی 100 گرم اندازه‌گیری کرده و نتایج را با قیر اصلاح‌شده 80/100 مقایسه کرده است. آن‌ها شاخص نفوذ 0/625- را برای قیر اصلاح‌نشده گزارش کردند. در مطالعه آن‌ها، افزودن کوپلیمر (اتیلن ونیل استات) منجر به افزایش هردو شاخص نفوذپذیری و سختی قیر شده است که به‌تبع آن باعث بهبود حساسیت دمایی بایندر می‌شود.


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر ۳۵/۵۰ و قیر اصلاح‌شده ۱۳/۴۰-بخش چهارم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

تست نفوذپذیری و رفتار حرارتی قیر ۳۵/۵۰ و قیر اصلاح‌شده ۱۳/۴۰