مکانیسم ترک خوردنسطح پیچیده است و تا امروز بیان کاملاً راضیکنندهای برای این پدیده وجود ندارد. اکنون بهصورت رسمی مشخصشده که فشار تایر میتواند یک شرایط کشش را در سطح جاده وارد کند و این میتواند شروعکننده یک ترک باشد. De Beer و همکارانش نشان دادند که تایر میتواند فشارهای عرضی و طولی غیریکنواخت را به جاده وارد کند و باید فشار جاده در محل تایر را در زمان مدلسازی رفتار ترک بهحساب آورد. مدلسازی اجزاء محدود پیشبینی میکند که شرایط کشش در سطح رویه میتواند نزدیک به لبه تایر همانطور که در شکل 10 نشان دادهشده است تولید شود. همچنین شرایط مشابهی نزدیک لبه آجهای تایر پیشبینی میشود.
این فشارهای نزدیک تایر که با رنگ قرمز نشان دادهشده است فقط تقریباً 10 میلیمتر در آسفالت گسترده میشود. درنتیجه، ممکن است یک ترک طولی در مسیر چرخ را شروع کنند اما مکانیسم دیگری برای گسترش ترک در هر عمقی نیاز است در نظر گرفته شود. عقاید فزایندهای وجود دارد که ترکهای سطحی بهوسیله فشارهای دمایی گسترش مییابد.
خستگی دمایی، بهوسیله توسعه ترک ناشی از سیکل در هنگام فشارهای دمایی، مکانیسم مسئول توسعه ترکهای عرضی سطح است. بههرحال، ترکهای عرضی کوبیده که بعضی وقتها هنگام فشردهسازی مشاهده میشود احتمالاً نقش عمدهای در شروع ترکهای عرضی دارند.
مدلسازی پیشبینی کرده که برای آسفالت جاده ضخیم، گسترش دمایی ترک در برخی نقاط پایدار خواهد بود و از طریق تمام ضخامت آسفالت منتشر نخواهد شد. از طرف دیگر، پیشبینی برای یک آسفالت نازک این است که نرخ افزایش ترک هنگامیکه ضخامت باقیمانده آسفالت تحت تأثیر بار ترافیک و دمای بزرگتری قرار میگیرد افزایش مییابد.