عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش اول
قیر اصلاحشده پلیمری
قیر اصلاحشده با پلیمر، ترکیبی با مشخصات مدنظر را ارائه کرده که در آن خصوصیات فیزیکی قیر بدون تغییر در ماهیت شیمیایی آن تغییر میکند. گزارششده که این نوع بایندر قیری اصلاحشده موجب تولید مخلوط نرمتر در دمای سرویس پایین شده که باعث کاهش ترکخوردگیهای حرارتی میشود. علاوه بر این، باعث بهبود مقاومت خستگی مخلوط قیری، بهبود کلی کارایی در شرایط آب و هوایی شدید و شرایط ترافیکی سنگین، کاهش هزینه تعمیر و نگهداری و بهتبع آن افزایش چرخه عمر آسفالت میشود.
قیر اصلاحشده پلیمری الاستیسته مخلوط را افزایش داده و همچنین موجب افزایش ویسکوزیته در دماهای پایین میشود (King و همکاران 1986). ویسکوزیته به کاهش انحراف کمک میکند درحالیکه بازیابی الاستیک، تغییر شکل باقیمانده را کاهش میدهد. آزمونی برای مقاومت در برابر شیار شدگی انجامگرفته و مشخصشده که قیر اصلاحشده پلیمری (PMB) قادر است که 10-4 بار بیشتر در برابر چرخه بارگذاری قبل از ایجاد شیار در عمقهای مشخص مقاومت کند.
Terrell و Walter در سال 1986 میلادی نشان دادند که پلیمرها پیشرفت قابلتوجهی در خصوصیات فیزیکی مخلوط قیر-سنگدانه ارائه میکنند؛ بنابراین باید بهمنظور افزایش طول عمر سرویس از قیر اصلاحشده پلیمری با خصوصیات بهبودیافته استفاده کرد و ضخامتها نیز نباید به بهانه استفاده ازاینگونه قیرها کاهش یابد.
Valkcring و همکاران در سال 1990 میلادی گزارش کردند که بهکارگیری آزمون خزش دینامیک برای پیشبینی بهتر نرخ کرنش در مخلوط قیر اصلاحشده پلیمری مناسب است. عمق شیار ایجادشده تحت بارگذاری چرخ طی آزمونهای آزمایشگاهی محاسبهشده است. مشخصشده که ارتباط رضایت بخشی بین نرخ کرنش باقیمانده و نرخ شیار شدگی وجود دارد.
Collins و همکاران در سال 1991 میلادی گزارش کردند که انتخاب قیر مناسب برای به دست آوردن یک ترکیب با خصوصیات مطلوب، امری ضروری است. بهبود سازگاری منجر به ظهور فواید بسیاری میشود. علاوه بر این، ثابتشده که اثربخشی پلیمر اضافهشده ازنظر بازیابی الاستیک از حالت نرم به حالت بایندر سخت کاهش مییابد.
Lenobel و Nahas در سال 1994 میلادی نشان دادند که افزودن پلیمر نهتنها باعث افزایش محدوده دمای کاربرد بایندر آسفالت شده بلکه باعث افزایش مقاومت در برابر ترافیک نیز میشود. علاوه بر این، این موضوع را هم موردبحث قراردادند که مقاومت در برابر شکست حرارتی آسفالت توسط دمایی کنترلشده که در آن بایندر به مدول نزدیک به مدول شیشهای آن میرسد.
برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:
عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش دوم
